Een jarige prinses en de Belgische Whippet Clubmatch

Onze Chloe viert vandaag haar 13e verjaardag. Deze pittige prinses is de stammoeder van de Salty Sand’s whippets en dus verdient zij de zachtste kussens in het huis ;>). Haar stamboomnaam is: Ch. Of Summer’s Joy Georgy Girl en ze is gefokt door Wim Wiersma en Jos Schrijver. Chloe’s komst naar Den Helder luidde een fijne vriendschap en mentorschap in die inmiddels al 13 jaar duurt. Via Wim rolde ik het ras in, waardoor ik heel veel fijne mensen heb leren kennen, die nu deel uitmaken van mijn vriendenkring. 

Chloe in 2002, twee lentes jong. Zij is de enige van mijn vier dames, die in de bijna vier jaar voor haar nest geboren werd met niemand anders mijn aandacht hoefte te delen ;>). Sindsdien heeft ze een klein beetje ruimte moeten maken voor haar dochter, kleindochter en achterkleindochter, die als pup natuurlijk probeerden om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Maar Chloe heeft een sterke persoonlijkheid, ze laat zich de kaas niet van het brood eten en staat haar mannetje in haar roedel, zonder ooit maar een lip op te hoeven trekken naar haar nageslacht.  

 

Ook Chloe ontkomt niet aan de tand des tijds helaas, maar ze doet het nog prima. Ze heeft zoals veel oudere whippets een hartruis, en haar nieren zijn niet zo sterk meer, dus krijgt ze nierdieet, dat bestaat uit één keer per dag brokjes (Hill’s) en één keer per dag vlees (Bandit nierdieet). Maar buiten komt ze regelmatig in galop voorbij rennen, en ze is tussen haar oren nog altijd het ongecompliceerd vrolijke en ondeugende pupje van 13 jaar geleden.

 

Op 1 mei (Dag van de arbeid, dus hebben de Belgen vrij ;>) hield de Belgische Whippet Club de jaarlijkse clubmatch. Daar gaan we al 12 jaar naar toe als het enigszins kan. Tentoonstellingen die door whippet clubs worden georganiseerd onderscheiden zich van “all breed” tentoonstellingen in die zin dat de keurmeesters rasspecialisten zijn, m.a.w. zij zijn ook actief (of geweest) als fokker en exposant. Dit zijn de mensen wiens oordeel ik hoog schat, en die het de lange rit waard maken. Dit jaar werden de whippets gekeurd door Henrik Harling uit Zweden, die zelf whippets fokt onder de kennelnaam Play A While. Het aantal inschrijvingen ligt op deze shows ook veel hoger; 88 whippets deze keer (op de gemiddelde all breed tentoonstelling gemiddeld tussen 10 en 30). Bovendien is deze Belgische show altijd bijzonder gezellig, en goed georganiseerd. En buiten bovendien, wat heerlijk is voor mens en hond, als het ten minste niet regent!

 

Nou, dat deed het dit jaar niet; we zijn allemaal verbrand door de zon, behalve Marc dan ;>). Marc en Tinne waren zo lief om de caravan voor Marianne en mij klaar te maken. Wij reden dus de avond voor de show naar Reet, met Hinde, Megan en Romeo, die we op de heenweg hadden opgepikt, zodat hij samen met de andere pups van Virginie kon debuteren in de Belgische showring. Na een glaasje champagne als slaapmutsje doken wij ons bed in, en konden we op een fatsoenlijke tijd opstaan, ontbijten en vertrekken naar Beringen (anders hadden we om 5 uur ’s morgens moeten wegrijden uit Den Helder ;>((. Dank voor de gastvrijheid, Marc en Tinne!

We sloegen ons tentenkamp op langs de ring, en iedereen maakte het zich gemakkelijk.

Toen ik om 11 uur een rondje koffie wilde uitdelen, werd ik een beetje uitgelachen….. Tessa, Mich en Dirk stonden namelijk op het punt om de kurken van de champagne te laten knallen (die flessen waren kennelijk niet persé meegekomen om successen in de showring te vieren). Hierdoor dacht Virginie er de hele dag niet meer aan om de Zwevezeelse Florentientjes uit haar auto te halen, die bedoeld waren voor bij de koffie. En nu eten Tessa en Virginie al voor de tweede dag ZF’jes als ontbijt…..

En dan nu het gedeelte, waar we ook een beetje voor kwamen: de showring. Als eerste waren de baby reuen aan de beurt, hier waren vijf inschrijvingen waarvan 1 absent. De Dust ’n Dunes nestbroertjes Romeo, Viktor en Fons zetten hun beste beentje voor en werden respectievelijk 2, 1 en 3 geplaatst. Op deze foto zien we dat alle drie nog heel goed weten wie hun fokker is ;>). Ook hun nestzus Doortje deed het super tijdens haar debuut; Virginie zal ongetwijfeld binnenkort uitgebreid verslag doen op haar Dust ’n Dunes blog, van de prestaties van haar kroost.

Later op de ochtend was het de beurt aan Megan, in de jeugdklas teven met acht inschrijvingen. Zij is nu 16 maanden oud, is in prachtige conditie en begrijpt helemaal wat de bedoeling is in de ring, dankzij Marianne’s uitstekende zorgen.

Megan stond netjes op tafel en liep keurig mee. Helaas heeft Marianne het zelf niet kunnen zien, want na de Nederlandse Clubmatch van afgelopen februari kwamen we tot de conclusie, dat zij beter uit beeld kon blijven omdat Megan haar anders zou gaan zoeken langs de ring. Megan’s moeder Hinde staat altijd luidruchtig te jengelen als ze mij in de ring ziet, dus nam Marianne haar mee voor een stukje wandelen langs de renbaan.

In stand voor de keurmeester’s tafel, tijdens het dicteren van het keurrapport, waar we erg tevreden mee waren, omdat het een whippet beschrijft zoals we die proberen te fokken: “True classical excellent whippet type. Pleasing outline without exaggerations. Beautiful head and expression. Excellent under and topline. Moves very sound on every angle”. Met Megan zullen Marianne, Arend en ik begin volgend jaar samen een Salty Sand’s nestje fokken, en daar kijken we nu al heel erg naar uit.

Virginie had zowel Dusty als Dune ingeschreven in de open klas, zodat ik de eer had om de bij ons geboren Dune (Salty Sand’s Autumn Melody) te mogen showen.

Ze zag er weer puik uit na haar nest, en had er duidelijk plezier in.

Ze zette geen pootje fout en showde als een zonnetje.

Dune werd 2e in een sterke open klas van 12 inschrijvingen; vlak achter Meis van Jan Willem en Kris. Natuurlijk ben ik trots op Dune, en op Virginie, die haar zo mooi in conditie houdt en haar koos als stammoeder voor haar eerste Dust ’n Dunes nestje!

Als laatste was Hinde (Salty Sand’s Aubade For Chloe) aan de beurt in de fokkersklas.

Ik vind haar de laatste weken niet echt in topconditie; ze is iets te dik en ze is een tikje minder levendig dan anders. Niets verontrustends, die perioden kunnen er zijn, misschien passen de brokjes die we tot deze week gaven haar minder goed. We zijn deze week omgeschakeld naar Royal Canin, met nog altijd eens per dag vers vlees. Hinde is altijd braaf in de showring. Helaas is haar keurrapport waarschijnlijk per ongeluk blijven kleven aan het rapport van een andere exposant.; ik hoop later nog een kopie te mogen ontvangen. Maar wanneer de keurmeester begint te dicteren, hoor je meestal wel de eerste woorden, en die begonnen met: “beautiful and excellent classic whippet bitch…. “.

Nog een keer samen lopen met Petra’s teefje, zodat de keurmeester hun gangwerk goed kon vergelijken voor hij knopen doorhakte.

Een foto van de vier klassewinnaars; Hinde werd met 4 uitmuntend geplaatst.  

Keurmeester Henrik Harling en Jan Willem Akerboom met de prachtige Nicky (Multi ch. Hello World Di Mahana), de winnares van de dag. Ik ken diverse mensen die deze enorme wisseltrofee al eens een jaar thuis hebben mogen houden. En ook ons viel deze eer ten deel, precies 10 jaar geleden was onze Chloe hier Best In Show.

Daarna was het een kwestie van genieten van het zonnetje;

En de restjes wegwerken; die eigenlijk helemaal geen restjes waren, maar wel in de ogen van de viervoeters.

We gingen nog een rondje langs de renbaan, zodat de pups en Dune, Megan en Hinde hun ei kwijt konden voor we huiswaarts gingen. Het was een heerlijke dag, gezellig, en succesvol; al onze inschrijvingen waren bij de eerste vier in hun klas geplaatst.

Ook Dyllis van Tinne deed het super: 3 uitmuntend in de open klas teven. Verslag hierover en alle uitslagen van de show vinden jullie op Tinne’s blog: http://moon-orchid-whippets.blogspot.be/2013/05/cac-clubmatch-bwcbw-1-mei-2013.html.